Rakhine (Arakan)

Rakhine of Arakan was tot 1784 een zelfstandig koninkrijk. In dat jaar werd het veroverd door de Birmese koning Bodawpaya. De hoofdstad Mrauk-U werd platgebrand en het meest vereerde Boeddhabeeld, Mahamuni, werd afgevoerd naar Burma.

Arakan is van Birma gescheiden door een bergketen (hoogte 2000-3000 m). De overgrote meerderheid van de bevolking was boeddhistisch, daarnaast hebben er, mede door de strategische ligging, in diezelfde tijd ook eeuwenlang probleemloos kleine gemeenschappen van hindoes en moslims geleefd.

Er zijn drie golven aan te duiden van moslim-immigratie vanuit Bengalen: vanaf de eerste Birmaans-Britse oorlog (1824-1826), vanaf de onafhankelijkheid van Birma (1948) en vanaf de onafhankelijkheid van Bangladesh (1971). Meer recent lijkt er duidelijk sprake van een jihad-beweging, aangestuurd vanuit het Midden-Oosten.

Om de gecompliceerdheid van de huidige situatie aan te duiden: er bestaan ook nog altijd gevoelens van tegenstelling tussen Rakhine en de rest van Birma. En naast het jihadistische ARSA (Arakan Rohingya Salvation Army) is er ook een nationalistisch AA (Arakan Army) actief.

Hieronder voer ik twee deskundigen op die de geschiedenis van Rakhine (Arakan) uiteenzetten: Rick Heizman en U Khin Maung Saw.

Rick Heizman

Op 9 augustus 2018 bracht Rick Heizman een film uit over de geschiedenis van het eeuwenoude boeddhistische koninkrijk Arakan (Rakhine), met als titel ARAKAN – Ancient Buddhist Kingdom, Endangered by Jihad. Hier deel 1deel 2Adeel 2B en deel 3.

De Amerikaanse free lance journalist Rick Heizman (San Francisco) is sinds 1980 ontelbare malen in Birma geweest, deels in dienst van de VN. In de maanden september en oktober 2017 verbleef hij in Rakhine State. Tientallen video-opnamen met verklaringen van Boeddhisten, Hindoes en Moslims die Heizman gemaakt heeft zijn hier te vinden.

Op 21 november 2017 werd hij in Toronto, Canada, anderhalf uur lang geïnterviewd in wat de presentator betitelt als het interview van het jaar. Daarna verraste hij in dezelfde stad de Birmese dissident Maung Zarni, (‘de meest gehate Birmees na Ne Win en Than Shwe’) die onbespied dacht zijn frauduleuze praatjes te kunnen verkopen aan de linkse kerk van Canada.

In 2012 schreef hij voor Burma Democratic Concern BDC het artikel History, issues and truth in Arakan-Rakhine state.

Terwijl Heizman niets anders doet dan aandacht vragen voor het boeddhistische erfgoed en dit te verdedigen, plegen wereldwijd tegenstanders hem te zien als anti-Moslim of zelfs racist. Zijn Facebook-pagina is, na twee keer 30 dagen geblokkeerd te zijn geweest, in augustus 2018 van dit zogenaamde sociale medium verwijderd. Mogelijk als gevolg van het volgende beleid.

U Khin Maung Saw

Khin Maung Saw (1946), afkomstig uit Rakhine, leeft sinds 1968 in het Westen en werkte tot 2011 als docent aan de Humboldt-Universiteit in Berlijn. Hij vertolkt op welsprekende wijze de geschiedenis van Arakan/Rakhine, en is daarbij ook kritisch naar de rol van de regeringen van Birma na de onafhankelijkheid van 1948 (U Nu), na de staatsgreep van 1962 (Ne Win) en na de opstand van 1988 (Than Shwe). Hij stuurde begin 2018 nog een e-mail naar Theresa May, waarin hij e.e.a. samenvat.

Op zijn Facebookpagina post hij regelmatig allerlei anekdotes en inside information, die geloofwaardig en betrouwbaar overkomt, over Birma in de laatste 200 jaar, met name de tijd die hij zelf heeft meegemaakt, dus over Aung San, U Nu, Ne Win, Than Shwe en de NLD.

Nurul Islam (Londen) is een typisch voorbeeld van een opponent van hem die het voor de ‘Rohingya’ opneemt. In mijn ogen vertolkt hij weinig meer dan een emotionele slachtoffer-rol, aanvallend en verdedigend.